Poolse Gletsjer Route
Aconcagua
1. Oversteek Poolse Gletsjer Route (Foute Poolse Route)
1a. Benadering
Benadering – Traject 1: Punta de Vacas (2350m) – Pampa de Leñas (2950m)
Hoogteverschil: 600m
Op zo’n 160 km van de stad Mendoza komt snelweg 7 bij een brug over de rivier Vacas. Daar ziet u al de gebouwen van Punta de Vaca en komt u langs de barakken van de Gendarmería Nacional. Aan de linkeroever van de rivier Vacas verschijnt een grote vrachtwagenparkeerplaats. Daar begint het pad door de interessante Valle de Los Andes Centrales. Deze vallei in de Centrale Andes werd door de expeditie van Fitz Gerald in 1897 ontdekt en werd ook door de Poolse expeditie in 1934 gebruikt als nieuw beginpunt voor de beklimming van de Aconcagua. Het pad is steeds goed zichtbaar en volgt de linkeroever van de rivier. We doorkruisen enkele aftakkingen van de rivier Vacas en tenslotte komen we bij een vrij vlak terrein begroeid met struiken. De volgende stop is Pampa de las Leñas, waar de parkwachters onze vergunningen controleren.
Benadering – Traject 2: Pampa de Leñas (2950m) – Casa de Piedra (3250m)
Hoogteverschil: 300 m
Het pad vervolgt nog een paar honderd meter naar links, tot we bij een brug komen die we oversteken naar de rechteroever van de rivier. Het pad blijft aan de rechterzijde van de rivier en gaat het eerste stuk vrij steil omhoog , tot we komen bij een uitgestrekt en vlak terrein. In de verte kunnen we een groene vlakte en een opvallende rots onderscheiden. Daar begint de oostelijke wand van de kloof. Dit is Casa de Piedra. Naarmate we dichterbij komen, steken we een vlakte over met bronnen van kristalhelder water. Aan de linkerkant verschijnt de Los Relinchos Kloof. Achterin de kloof doemt in de lucht het silhouet van de Aconcagua op. Dit is de eerste keer op deze route dat we de Reus van Zuid-Amerika kunnen zien. Vanaf Kamp Casa de Piedras, zo’n 500 meter verderop, kunnen we de berg al niet meer zien.
Benadering – Traject 3: Casa de Piedra (3250m) – Basis Kamp Plaza Argentina (4200m)
Geschatte duur: 5 tot 7 uur
Hoogteverschil: 850 m
Vandaag laten we de enorme Quebrada de Vacas achter ons en betreden we de Quebrada de los Relinchos, die veel smaller en steiler is. De route begint met het oversteken van de rivier Vacas.
Hierna begint de beklimming van de kloof, steeds aan de rechterzijde van de Relincho beek, waar in deze tijd van het jaar veel water stroomt met wild geraas. De noordkant van de beek is nogal moeilijk begaanbaar; we raden u daarom aan hier wandelstokken te gebruiken.
De route gaat de helling op met enkele zigzagbewegingen naar de Relincho watervallen. Het pad gaat boven de watervallen langs, waar we een geschikte plek zoeken om naar de overkant te waden. Dit is niet altijd gemakkelijk. Vooral als er veel smeltwater is, kan de rivier behoorlijk aanwassen. Voorzichtig dus.
Inmiddels zijn we op 3850 meter hoogte gekomen. Dit is de laatste keer dat we door het water moeten waden, het pad gaat verder langs de linker oever van de Relincho. Dit laatste stuk geeft ons prachtig uitzicht van Mount Aconcagua en van zijn buur in het noordoosten: Mount Ameghino (5900m) met zijn steile zuidwand.
Het is handig om van tevoren af te spreken met de ezeldrijvers dat u de rivier op de rug van de ezel oversteekt. De rivier is niet zo wild op deze hoogte maar het water is vooral ‘s morgens vroeg erg koud. De ezeldrijvers zijn eraan gewend de expeditieleden zittend op de rug van de ezels te helpen bij het doorkruisen van de rivier.Normaal gesproken ontvangen zij hiervoor een extra fooi.
We lopen links langs de laatste morenes heen, aan de rand van een uitgestrekte vlakte en komen uiteindelijk vanuit het zuiden aan bij Basis Kamp Plaza Argentina. In dit kamp is een medische post, parkwachters en een aantal dienstverlenende bedrijven.
1b. Beklimming
Beklimming – Tramo 1: Basis Kamp Plaza Argentina – Kamp 1 (4900m)
Geschatte duur: 4 tot 6 uur Hoogteverschil: 700m
TDe beklimming begint over een pad dat rap omhoog gaat in de richting van enkele rotswanden ten westen van het kamp. Hier draait het pad schuin naar het noorden richting een grote morene die het merendeel van dit dal bezet.
Er verschijnt een beek met ‘s zomers behoorlijk snelstromend water die we moeten oversteken. Normaal gesproken kunnen we eroverheen met een sneeuwbrug.
Nu bevinden we ons bovenop een hoge vlakte samengesteld uit morenes, kleine meren en enkele rotsen. Zo nu en dan verschijnt er ijs tussen het losse grind. Dit kan best gevaarlijk zijn, want de bodem wordt dan een soort glijbaan van vuil en ijs.
Dan komen we bij een grote morene voor ons, die de doorgang blokkeert tussen een nieuwe rotswand aan de zuidzijde en Mount Ameghino. Er kunnen ook sneeuwplakken voorkomen. Hier wordt het weer een stuk steiler en het pad gaat vlak langs de onderste doorgang van deze formatie, waar een smeltwaterbeekje naar beneden komt. Dan wordt de helling weer minder steil en komen we bij het plateau van Kamp 1.
Gedurende de zomermaanden heeft dit kamp beschikking over water om te koken en te drinken. Het is dus belangrijk dat de rivier niet vervuild wordt.
Er zijn twee sectoren in dit kamp waar men de tent kan opzetten: een op het lager gelegen plateau en de ander tien minuten verderop, zo’n vijftig meter erboven.
Beklimming – Traject 2: Kamp 1 (4900m) – Kamp 2 (5850m)
Het pad gaat lang schuin omhoog over de flanken van Mount Ameghino tot we bij een opvallend punt komen: de bergpas tussen Ameghino en Aconcagua op 5200 meter. Vanaf hier gaat het pad zonder moeilijkheden verder naar de top van Mount Aconcagua. We zigzaggen omhoog naar een groep donkergekleurde rotsen. Vijftig meter onder deze formatie verschijnen een paar paden rechts om de rotsen heen. Eenmaal voorbij de rotsen gaat het pad weer recht omhoog en komt vervolgens bij een enorm natuurlijk gevormd terras aan de voet van de Poolse Gletsjer. Hier tussen de morenes is Kamp 2. Aan de voet van de indrukwekkende Poolse Gletsjer is het uitzicht echt spectaculair. In het oosten ziet u de hele route die u hebt afgelegd naar boven, de Relinchos kloof en de Vacas vallei. In het noordoosten verschijnt Mount Tambillo en in het noorden Cordón de la Ramada.
Beklimming – Traject 3: Kamp 2 – TOP (6962m)
Hoogteverschil: 1112m
Dit wordt een lange en zware dag. Houdt bij het plannen van uw verdere tocht rekening met uw ervaringen in de lagergelegen kampen. Het is mogelijk om na Kamp 2 nog een keer te overnachten, ofwel in Kamp 3 op 6250 meter of doorsteken naar Plaza Cólera of Refugio Berlín. Hierdoor wint u geen hoogte, maar het maakt de afstand wel korter. We gaan schuin omhoog over terrein met keien net onder een rotswand die in een rechte lijn vanaf de top naar beneden komt. Dit is de Foute Poolse Route. Het pad is duidelijk zichtbaar. Als er sneeuw ligt, moet u goed oppassen voor bevroren sneeuw- of ijsplaten. Dit traject kost u enkele uren totdat u bij de Normale Route uitkomt op een hoogte van 6300 meter. Hierna zigzaggen we naar berghut Independencia op enkele meters boven de terrassen van Kamp 3. Vanaf dit punt is de beschrijving van de beklimming gelijk aan die van deNormale Route..
2. Poolse Gletsjer Route (Glaciar de los Polacos)
2.1 Originele Variant
Korte beschrijving
Vertrekpunt: Basis Kamp Plaza Argentina (4200m)
Moeilijkheidsgraad: Beetje moeilijk
Bij de beklimming van de Poolse Gletsjer via de originele route uit 1934, vertrekken we uit Kamp 2 Plaza Argentina. Het traject begint over eenvoudig terrein, met enkele rotseilandjes tussen het vieze ijs. Naarmate we verder op de sneeuwplaten van de gletsjer komen, wordt het ijs steeds schoner. De route wordt steiler en de helling meet ongeveer 30 graden.
Houdt u nu uw blik op het meest opvallende punt van dit traject: Piedra Bandera, een horizontale rotsformatie op 6400 meter hoogte. De route gaat schuin omhoog over de gletsjer en komt uit bij de basis van Piedra Bandera, waar zich ook Kamp 3 bevindt. Kiest u uw route zorgvuldig vanwege de spleten, steile hellingen en andere aspecten van het terrein.
2.2 Directe Variant
Korte beschrijving
Korte beschrijving
Vertrekpunt: Kamp 2
Moeilijkheidsgraad: Beetje moeilijk
De directe variant is de meest gebruikte route om de Poolse Gletsjer te beklimmen. Deze is in technisch opzicht iets moeilijker maar ook korter, zodat u een overnachting kunt overslaan en tijd kunt besparen.
Als u via deze route omhoog gaat, kunt u overnachten in Kamp 2 aan de voet van de gletsjer of anders in Kamp Cólera of Kamp Berlín aan de normale route.
De route gaat vanaf de basis direct rechts omhoog de gletsjer op, vlak langs het onderste deel van een rotswand die horizontaal de gletsjer opkomt en steeds smaller wordt tot hij verdwijnt.
Een van de meest opvallende passen van deze beklimming is de Cuello de Botella of Flessenhals (6400m) (50 grados). Dit is een doorgang gevormd door rotseilandjes aan de rechterkant en enkele blokken ijs aan de linkerkant.
Het laatste referentiepunt van de directe route is de rotsformatie vlak langs de afgrond op 6700 meter hoogte die u leidt langs een smal paadje van ongeveer 15 meter lang. Vanaf hier vervolgt de bergrug over een traject waar meestal ijs ligt, op weg naar de top.
3. ’Guanacos’ Route
3a. Benadering
Benadering – Traject 1: Punta de Vacas (2350m) – Casa de Piedra (3250m)
Hoogteverschil: 850m
De Guanacos Route is gelijk aan de benadering van Basis Kamp Plaza Argentina tot aan Casa de Piedra.
Benadering – Traject 2: Casa de Piedra (3250m) – Plaza Guanacos (3800m)
Geschatte duur: 5 tot 7 uur
Hoogteverschil: 550m
Net als de derde dag richting Plaza Argentina, steken we ook op deze route de rivier Vacas over. Eenmaal aan de west- of linkeroever aangekomen, gaat er een pad in noordelijke richting tot aan Valle de Vacas.
Na enkele kilometers maakt de helling die omlaag komt vanaf Cerro Ameghino de voortgang moeilijker. Daarom is het eenvoudiger de rivier terug over te steken en nog een paar kilometer langs de rechteroever door te lopen tot waar de rivier naar het westen afbuigt. Hierna moeten we nog een keer door het water waar de rivier naar links begint af te slaan, in oostelijke richting. Dit was de laatste keer dat we waden en vanaf hier is het pad weer duidelijk te zien en volgt verder de linkeroever van het water.
De tocht gaat verder langs talrijke morenes om langzaam maar zeker aan de voet van Valle Vacas te komen, ook bekend als Valle de los Guanacos.
Het eind van de vallei heeft de vorm van een arena van besneeuwde toppen die het Cordon de los Penitentes vormen. Van rechts naar links ziet u Mount La Mano (5246m), Mount Reichert (5138m), de Güdssfelt Koepel (5474m), Mount Fitz Gerald (5250m) en Mount Zürbriggen (5410m).
Net als de kloof zich lijkt te sluiten, verschijnt aan de linkerkant van het pad een snelstromende beek richting het zuiden. Na deze beek een paar kilometer te hebben gevolgd aan de linkerzijde komt u bij Plaza Guanaco, het basiskamp van deze route.
Se trata de un valle amplio con grandes pastizales donde es muy común observar familias numerosas de Lama Guanicoe, guanaco, especie autóctona de la zona.
Hier zijn geen dienstverlenende bedrijven gevestigd. Iedere expeditie moet zijn eigen kamp opbouwen en weer meenemen zodra aan de klim begonnen wordt. Hier zijn ook geen dragers in te huren, noch een communicatiepost. Er komen niet dagelijks ezels langs in het hoogseizoen, er is geen medische post en geen reddingspatrouille.
U begrijpt dus dat dit een afgelegen gebied op de berg en dat deelnemers die deze route willen volgen, voldoende ervaring moeten hebben met klimmen op grote hoogte.
3b. Beklimming
Beklimming – Traject 1: Plaza Guanacos (3800m) – Kamp 1 (4300m)
Hoogteverschil: 500m
Het pad begint bij Kamp Plaza Guanacos, het laagste kamp van Mount Aconcagua tussen de morenes. Aan de linkerkant wordt de kloof hoger en hier begint ook het zigzagpad dat leidt naar een pas omgeven door rotsmuren. Hier komen we in een gebied dat minder steil is, waar het pad langzaam omhoog gaat om vervolgens bij een gebied met morenes te komen waar de kloof omlaag gaat, aan de linkerzijde ommuurd, naar het zuidoosten. Aan het eind van dit traject komen we bij enkele grote rotsblokken aan de rechterkant; daar is het vroegere Kamp 1. Het nieuwe Kamp 1 ligt iets hoger tegen de morenes aan. Het pad vervolgt tussen de morenes door over smalle richels en leidt naar een terrein met uitgehouwen terrassen. Links ervan stroomt een beek, waarvan ‘s zomers overdag het water drinkbaar is en en ‘s nachts bevriest het. Dit is Kamp 1.
Beklimming – Traject 2: Kamp 1 (4300m) – Kamp 2 (4900m)
.jpg)
Hoogteverschil: 600m
Het pad gaat nu duidelijk zichtbaar verder tot het bij een front van morenes komt, met losse stenen op een steile helling die een blokkade vormen aan het eind van dit kleine dal. Het pad gaat over de morenes en is dan niet meer zo duidelijk te zien. Nu hebben we het bovenste deel van de morenes bereikt. We gaan verder omhoog over een niet te steile helling en over vastere grond, tot we bij lage rotswanden en terrassen komen die aankondigen dat we bij Kamp 2 zijn. Grote rotswanden belemmeren het uitzicht van het zuidoosten tot het noordoosten. In het noorden krijgen we steeds meer uitzicht. Tussen de pieken naast ons verschijnt de Cordon de la Ramada met Mount Mercedario (6770m) als hoogste punt.
Beklimming – Traject 3- 4 - Traject 3: Kamp 2 (4900m) – Kamp 3 (5500m)
Hoogteverschil: 600m
Nu gaat het pad duidelijk zichtbaar richting het oosten, en zigzaggen we tussen een aantal rotseilanden door. Dan komen we aan bij het begin van een groot schuin stuk van deze route dat kruist de basis van een immens vlak veld in zuidelijke richting tot een kleine inkeping met enkele rotsformaties. Naarmate we hoger komen op deze helling, kunnen we tegen de horizon een rotstorentje tegen de hemel zien. Deze natuurlijke mijlpaal geeft het eind van de helling aan en de aankomst bij een aantal puntige rotsen. Het pad gaat tussen de formaties door tot een kleine vallei in de vorm van een cirkel, nog steeds met lichtgekleurde rotsblokken die hier en daar verschijnen rechts van deze richel. Dit is Kamp 3. Terwijl we door deze kleine richel lopen, kunnen we op gelijke hoogte in het zuidoosten het pad zien dat Kamp 1 met Kamp 2 van de route Basis Kamp Plaza Argentina verbindt.
Traject 4: Kamp 3 (5500m) – Kamp 4 (5970m)
Beklimming – Traject 5: Plaza Cólera (5970m) – Top (6962m)
Hoogteverschil: 992m
We zigzaggen om een paar rotsformaties heen om vervolgens opnieuw bij een groot veld te komen, dat we schuin omhoog gaan oversteken, in tegenovergestelde richting tot die van gisteren. Deze diagonale route leidt naar een gebied met allemaal kleine torentjes en kleine duidelijke holle rotsnaalden. Hier maakt het pad weer enkele zigzagbewegingen tussen de rotsformaties door en gaat uiteindelijk door een wijde pas naar een open veld, waar we de terrassen van Plaza Cólera zien.
Mount Aconcagua,de top wacht op jou